Nieuws
In de bossen op zandgrond, met name in het zuidwesten van Nederland, lijkt de herfst dit jaar vroeg te zijn begonnen. Wie nu door het bos wandelt, ziet verkleurde bladeren, kale boomtoppen en afgevallen bladeren als bladertapijten op de bosbodem. Geen foutje van de natuur, maar een duidelijk signaal: de bossen hebben het zwaar door de aanhoudende droogte.
Bomen en struiken kunnen veel hebben. Een keertje eerder het blad laten vallen is voor de meeste bomen geen probleem, al krijgen ze er wel een klap van. Vervelender wordt het als dit meerdere jaren achter elkaar plaatsvindt, dan kan een boom afsterven. Ook vallen de eikels en andere vruchten veel eerder, dit kan gevolgen hebben voor de dieren die hier dol op zijn: nu een overvloed aan eten, maar straks in de herfst en winter is er mogelijk een te kort.
De laatste jaren volgen droge periodes elkaar in snel tempo op. Hoewel een enkele droge zomer niet uitzonderlijk is, zien we wel dat we steeds vaker te maken hebben met extreem weer: langere periodes van droogte, afgewisseld met hevige neerslag. Bomen, die zich over lange tijd hebben aangepast aan stabielere omstandigheden, kunnen zich moeilijk in dit tempo aanpassen.
Boswachters kunnen maatregelen nemen om bossen weerbaarder te maken tegen klimaatsverandering door bijvoorbeeld droogteresistente boomsoorten aan te planten. Of extra water in te laten. Dit vraagt tijd.
Dat er al veel bladeren op de grond liggen betekent niet dat de herfst is begonnen. Soorten die veel verdampen, zoals populieren, zullen als noodmaatregel al het blad afstoten, anderen boomsoorten verkleuren langzaam en nog anderen kunnen het nog net even volhouden en wachten met smart op regen. Veel regen.
