Wildcamera's
Collega en boswachter Klaas van den Berg bevestigde wildcamera’s op negen verschillende plekken in het bos om te onderzoeken welke (zoog)dieren er leven. Zo’n onderzoek levert leuke weetjes op en bovenal zegt het iets over de leefkwaliteit van de aanwezige soorten en daarmee de waarde van het bos als ecosysteem.
Methode
Drie camera’s werden in het westelijke deel van het Diemerbos gehangen en zes exemplaren in het oostelijke, meer natte, deel. Wildcamera’s zijn speciale camera’s die een foto maken wanneer de sensor van het toestel een beweging of juist warmte registreert. Door een blikje geurende sardientjes dichtbij de camera te hangen, worden de dieren voor de camera gelokt. De camera’s bleven per locatie ongeveer vier weken lang hangen in het Diemerbos.
Resultaat
Na die vier weken werden de camera’s opgehaald. Daarna analyseerde boswachter Klaas 39.285 foto’s. Terwijl ik deze blog schreef, vroeg ik Klaas hoe hij zijn aandacht bij het analyseren van zo’n grote hoeveelheid beelden kan houden. “Ik bekeek de foto’s in van die verloren avonduurtjes en natuurlijk word je af en toe beloond met een leuke waarneming!”
De wildcamera’s legden in totaal tien zoogdiersoorten (inclusief een hond) vast en ook nog eens veertien verschillende vogelsoorten. Een van de eerste bezoekers voor de camera was een boommarter. Een soort die landelijk in aantal toeneemt en op steeds meer plekken wordt gezien. De boommarter houdt van wat oudere bossen en blijkbaar voldoet het Diemerbos al aan haar wensen.
Een andere opvallende was de dwergmuis, onze kleinste inheemse muis. De bosspitsmuis werd op drie verschillende locaties vastgelegd. De vos kwam een keer overdag langs. Dat is wel uniek, omdat hij voornamelijk in de schemer actief is.
