Nieuws
Een geparkeerde auto op een verder lege parkeerplaats in het donkere bos bij Apeldoorn. Verdacht, vindt Staatsbosbeheer-boa Geran van Buren. Hij loopt er op af en verlicht de auto met zijn zaklamp. Leeg. In deze tijd van het jaar zijn wildstropers actief op de Veluwe. Met gezamenlijke handhavingsacties proberen groene boa’s, politie en de Koninklijke Marechaussee dit tegen te gaan.
Op deze zaterdagavond verzamelen twintig handhavers zich op het Staatsbosbeheer-kantoor in Ugchelen. Dat doen ze in deze periode meerdere keren per maand, altijd op andere dagen. Na de briefing vertrekken zij in tien auto’s om het buitengebied van Apeldoorn te controleren op stropers of plegers van andere milieudelicten. Met uitzondering van de boa’s van Staatsbosbeheer zijn alle andere handhavers (boa’s en politie) uitgerust met een vuurwapen. Dit om zowel voor de eigen veiligheid van de handhavers als om de risico’s van het omgaan met bewapende stropers het hoofd te kunnen bieden.
De eigenaar van de geparkeerde auto laat niet lang op zich wachten. Samen met drie honden komt zij uit het donkere bos. Ze was haar honden aan het uitlaten. Geran geeft haar een waarschuwing omdat het niet is toegestaan na zonsondergang door het bos te lopen. Hij rijdt verder over smalle weggetjes langs de bosrand, checkt afgelegen parkeerplaatsen en is constant alert op verdachte signalen. Een auto met geblindeerde ramen lijkt er snel vandoor te gaan. Geran gaat er achteraan en vraagt ondertussen met zijn portofoon bij de politie het kenteken op. De eigenaar blijkt meerdere geweldsdelicten op zijn naam te hebben. Geran zet zijn stop-teken aan waarna de auto stopt. Als de boa erop af loopt, is niet te zien hoeveel mensen er in de auto zitten. De chauffeur blijkt alleen te zijn, overhandigt op verzoek zijn rijbewijs. Geran vraagt of hij de kofferbak wil openen, waarna hij de auto doorzoekt. Er is niks illegaals aanwezig.
Hoeveel dieren er gestroopt worden, is niet bekend. “Wat we niet weten, weten we niet”, zegt Geran. “Als een stroper een dier doodt en het meeneemt, zien wij daar niks van. Wat we wel regelmatig zien, is een dood zwijn of hert met schotwonden. Het schot was in zo’n geval niet direct dodelijk, waardoor het dier uren of dagen gewond rondloopt. Ook treffen we soms een hert zonder kop of een vos zonder staart. Dan ging het de stropers duidelijk om de trofee.” Stropen gaat met veel dierenleed gepaard. “Vorig jaar vonden we een dode vos met z’n kop in een strik. De grond om de vos heen was helemaal kaal, wat op een urenlange doodsstrijd wijst.”
Er zijn verschillende motieven voor het stropen van dieren. Voor het vlees is waarschijnlijk de meest voorkomende reden. Sommigen doen het voor de sport, het verzamelen van trofeeën, of de kick. Anderen omdat ze overlast ervaren van bijvoorbeeld een wolf, een vos, een das of een buizerd.
Geran is overtuigd van het positieve effect van dit soort gezamenlijke handhavingsacties van politie en boa’s. “Ook als we niks vinden. Allereerst omdat we vaak wel wat vinden, maar ook omdat dit preventief werkt. Door dit regelmatig te doen, voorkomen we veel stroperij. Daarnaast bevordert het ook de samenwerking tussen politie en boa’s. “Ook als we buiten zo’n actie om controles uitvoeren, hebben we regelmatig de hulp van de politie nodig. Dan helpt het als je elkaar kent.”
Twee langzaam rijdende auto’s op een onverharde weg trekken Gerans aandacht. Op een afstand rijdt hij erachter aan. Dan draaien de auto’s zijwaarts waardoor hun koplampen de bosrand verlichten waar een kudde everzwijnen voorbij struint. “Wildspotters”, concludeert Geran. Hij rijdt naar ze toe en vraagt of ze al veel dieren gezien hebben. “Ja, geweldig”, zegt één van de bestuurders. “We komen speciaal hiervoor uit Ridderkerk.” “Mooi he?”, lacht Geran, waarna de bestuurder een duim opsteekt.
