Nieuws
Er loopt een boswachter door het bos. Vriendelijk groet hij de honderden voorbijgangers die genieten van hun lunchwandeling op deze zonovergoten middag. De blik van de boswachter dwaalt over de bodem van het bos. Daar waar de wandelaar een kleurenrijkdom aan paarse en witte bloemen ziet kijkt de boswachter per vak naar de bedekking per soort. In het Haagse Bos gaat dan vooral om stinzenplanten. De trots van dit oudst beschermde bos van Nederland en een prachtig onderwerp voor natuurfotografie. Hoe zou het gaan met die planten? Nemen ze toe? Nemen ze af? Welke soorten zijn nu met meer? Welke met minder?
Drie jaar geleden hebben de boswachters weer een stap gedaan om het bos te helpen zich te ontwikkelen naar een robuuster en vitaler bos. Want hoewel het Haagse Bos al sinds 1576 beschermd wordt door de Akte van Redemptie heeft zich in de tweede wereldoorlog een ramp voorgedaan. Zeventig procent van het bos is gekapt bij de aanleg van een antitankgracht. De bomen moesten wijken voor een vrij schootsveld voor de Duitse bezettingsmacht. Na de oorlog is in hoog tempo het bos weer aangeplant.
Gevolg: een bos met twee dominante soorten en van allemaal dezelfde leeftijd. Een situatie die zeker met de invloed van klimaatverandering en de stikstofdepositie het bos kwetsbaar maakt voor ziekte, stormschade en/of uitval door droogte of hevige regens. Regelmatig worden daarom boswerkzaamheden uitgevoerd om meer soorten ruimte en licht te geven en de meest vitale bomen te bevoordelen door hun buren te verwijderen. Maar er wordt niet alleen naar jonge en oude bomen gekeken. Ook de fotogenieke stinzenplanten zijn een punt van aandacht. Het is immers een park-stinzenbos.
Tijdens de boswerkzaamheden in 2022 is uitgebreid rekening gehouden met de bosbodem en haar bewoners. Machines reden alleen bij uitzondering de bosvakken in en kranen legden gevelde bomen zorgvuldig op paden zodat er weinig schade was aan de blijvende bomen. Het takhout werd weggehaald waar de stinzenplanten hun plek vinden en laten liggen waar dat kon. Die laatste maatregel biedt kansen aan allerlei organismen om het dode hout om te zetten in waardevolle voedingstoffen. Het Haagse Bos is een van de bijzonderste bossen die Staatsbosbeheer mag beheren. De boswachters zijn dan ook trots op de zorg die hen voor dit bos is toevertrouwd en kijken ieder jaar uit het kleurenpallet van de stinzenplanten.
Er is meer gedaan om de stinzenplanten te helpen. Met spandoeken tussen de bomen en melkverftags op de paden vragen de dieren in Nationaal Park Hollandse Duinen om de hond aan te lijnen en op het pad te blijven. Idee is dat er minder op de planten wordt gestaan. Fotograaf waar zet jij je voeten voor dat ene plaatje?. Of dat honden de planten niet kapot graven. Het is een beroep op de vele bezoekers van goede wil. Op hen die zich bewust zijn dat zij in een wonderschoon en kwetsbaar gebied lopen. Het is een beroep dat heeft geleid tot discussies tussen bezoekers, online en in het gebied. Discussies die belangrijk zijn om het bewustzijn te vergroten dat dit een belangrijk bos is voor haar bezoekers maar nog belangrijker voor de soorten die hun thuis vinden.
Dagelijks zijn er boswachters in het veld om daklozen te wijzen op hulp om weer een in een arbeidzaam leven te stappen. Maar ook om hen te sommeren om een andere plek te zoeken om te overnachten. Liefst bij een daklozenopvang. Een klus die het vakmanschap vraagt om iedere dag weer met open vizier het gesprek aan te gaan. Vaak lastige gesprekken nogal eens gevolgd door het ruimen van soms een aanhanger aan afval.
