5 vragen over het verharden van paden met menggranulaat

1. Waarom zijn verharde paden nodig?

“Bij de ene ondergrond is dat meer nodig dan bij de ander. Als de grond voornamelijk uit zand bestaat, is verharden niet nodig. Maar veengrond of klei kan een groot deel van het jaar nat zijn. Dan blijft verharden soms toch nodig. Voor de afvoer van hout bijvoorbeeld met groot materieel. En we willen onze terreinen natuurlijk toegankelijk houden voor recreanten en daarbij rekening houden met mensen met fysieke beperkingen. Ook bij fietspaden is verharden eerder nodig dan bij wandelpaden. Maar al met al kan het een stuk minder dan we tot nu toe doen. Daarom hebben we daar nu ook voor gekozen.”

2. We verharden vaak met menggranulaat. Wat is dat?

“Bij de sloop van huizen en gebouwen komt veel materiaal zoals beton en stenen vrij. Dat wordt zoveel mogelijk per soort tot gruis vermalen. Omdat dat nooit helemaal uit één soort materiaal bestaat heet het menggranulaat. Het menggranulaat van beton (betongranulaat) is prima te gebruiken als grondstof voor nieuw beton. Dat gebeurt dus ook meestal. Het menggranulaat van stenen is niet bruikbaar voor nieuwe stenen, daar worden andere toepassingen voor gezocht. Het werkt bijvoorbeeld erg goed om paden te verharden. Maar bij het tot gruis vermalen van stenen, gaan bv ook de leidingen die in de muur zaten mee. Daarom zit er altijd ander materiaal dan steen tussen. De wettelijke norm voor menggranulaat is één procent vervuiling met onder meer plastic Deze samenstelling is eind negentiger jaren ontwikkeld voor met name de asfalt industrie, en is – zo hebben we nu besloten - daarmee niet geschikt voor gebruik in het buitengebied."

3. Waarom kiest Staatsbosbeheer nu voor 'schoner' menggranulaat?

“Omdat plastic veel minder weegt dan steen, kan het bij de norm van maximaal één procent plastic, toch nog om onaanvaardbare grote hoeveelheden gaan. Daar zijn we door het tv-programma Pointer begin 2021 terecht op gewezen. Wij hebben ons die kritiek aangetrokken en zijn op zoek gegaan naar andere mogelijkheden. Daarom hebben we nu gekozen voor menggranulaat met maximaal 0,1 % plastic. Hoewel we wettelijk goed zaten, hebben we besloten dat die één procent plastic voor een natuurorganisatie niet wenselijk is. Nog liever hebben we natuurlijk menggranulaat zonder plastic, maar dat is nog niet verkrijgbaar. Deze schonere vorm van menggranulaat is wel duurder, daarom beperken we het verharden van paden.”

4. Zijn er niet meer duurzame vormen van verharding?

“Je zou bijvoorbeeld stenen uit steengroeven kunnen gebruiken. Daar kiezen wij niet voor. Want dat is een primaire grondstof die speciaal voor dat doel wordt gedolven. Vanuit het oogpunt van circulariteit, is het beter om gebruik te maken van gerecycled materiaal. We hebben alle soorten verharding op een rijtje gezet en het menggranulaat met maximaal 0,1% plastic is op dit moment de meest duurzame oplossing.”

5. Wat gebeurt er met het menggranulaat dat er nu al ligt?

“Dat laten we liggen. Afgraven zou honderden miljoenen euro’s kosten en is ook niet duurzaam.”

(Het menggranulaat op de foto is afkomstig van Bork Recycling B.V.)