Na het noodweer

Het was een warme vrijdag namiddag in juni; de werkweek zat er net op voor Rein Zwaan, teamleider bij Staatsbosbeheer. In zijn woonplaats rommelde en regende het wel wat, maar niets wees erop dat een paar kilometer verderop de meteorologische hel losbarstte. Iets na half 6 kreeg hij het alarmerende telefoontje: in Leersum was het helemaal loos.  Meteen reed hij naar het gebied, waar hulpdiensten begonnen de met takken en bomen bezaaide wegen af te sluiten. Als Staatsbosbeheerder mocht hij doorrijden – zo goed en zo kwaad als dat ging, zigzaggend langs losgewaaide obstakels. Bij de boswachterij ging de aandacht eerst uit naar het zoeken naar eventuele slachtoffers. Toen die er gelukkig niet bleken te zijn, was prioriteit nummer twee het helpen vrijmaken van de belangrijkste toegangswegen. Het was een vervreemdende situatie, vertelt Rein. “We waren onze oriëntatie totaal kwijt. Vaste herkenningspunten, zoals markante oude bomen of lanen, waren compleet verdwenen. Het gebied was onherkenbaar veranderd.”

Inmiddels zijn de gevaarlijkste situaties opgeruimd en is het grootste deel van de boswachterij weer toegankelijk. Daar is het soms even slikken vanwege het gemis van de vele karakteristieke, oude bomen die op die vrijdagmiddag in juni zijn verwoest. Ook wordt er getreurd over voorzieningen die verwoest of onbruikbaar zijn geworden door de storm: een geliefd hondenlosloopgebied, verschillende populaire wandelpaden, ruiter- en MTB-routes. Rein begrijpt die emotie goed. Ook hij is ontzet over het spoor van vernieling dat de storm trok.