Werk in uitvoering
De laatste jaren is een groot deel van de essen in Nederland aangetast door de essentaksterfte. Bomen sterven af en kunnen het begeven. Gezien de dichtheid aan paden in het Poelbos moet het merendeel van de essen hier verwijderd worden.
Het Poelbos in Zuid-Beveland, provincie Zeeland.
November 2021 - augustus 2022
In november 2021 worden enkele potentieel gevaarlijke essen langs de hoofdpaden verwijderd, zodat die open kunnen blijven. Maar gezien de dichtheid aan paden in het Poelbos moet het merendeel van de essen verwijderd worden. Dat is een zeer omvangrijke klus, die vele weken gaat duren en waarmee we na de winter en na het broedseizoen verder gaan. Daarmee voorkomen we dat door de natheid van het terrein in de winter de bosbodem en paden onherstelbaar vernield worden. En we borgen zo de rust voor vogels in het voorjaar. De werkzaamheden worden hervat in augustus 2022. Tot die tijd worden die paden afgesloten waar de veiligheid voor bezoekers niet langer gegarandeerd kan worden. Met borden worden alternatieve routes aangegeven. Zie bijgevoegde kaart (rode delen afgesloten).
Het Poelbos is een geliefd wandelgebied voor heel wat Goesenaren en mensen uit de omringende dorpen. Bovendien ligt er een ATB-route en is er gelegenheid paard te rijden. Het onlangs opgeknapte fietspad wordt veel gebruikt door de schoolgaande jeugd en pendelaars tussen Goes en de dorpen. Het bos, dat midden jaren zeventig aangeplant werd, wordt ook qua natuur meer en meer van belang. Naast de poelen met zijn kikkers en salamanders, staat het bos bij mycologen bekend om zijn rijkdom aan paddenstoelen.
Een niet onaanzienlijk deel van de in het bos aangeplante bomen zijn essen, een boomsoort, die past in het open landschap van de Zeeuwse kleigronden en het tot voor circa tien jaar uitstekend deed. De laatste jaren echter is een groot deel van de essen in Nederland, maar ook ver daarbuiten, aangetast door de zgn. essentaksterfte. Deze schimmelziekte wordt veroorzaakt door het vals essenvlieskelkje, een heel klein zwammetje. De sporen ervan worden door de lucht aangevoerd, landen op de bladeren en komen via de takken uiteindelijk in de stam van de boom terecht. Daar wordt de sapstroom onderbroken en sterft de boom langzamerhand af. Soms is dat duidelijk te zien door de kale, vrijwel bladerloze kruinen, bruine vlekken op de takken of langscheuren in de bast, soms ook niet en blijkt de boom bij nader onderzoek tot in de wortel te zijn verrot. Midden in een bos is dat niet zo’n probleem, maar langs wegen en paden zorgt dit voor potentieel levensgevaarlijke situaties: Het gaat immers om bomen van pakweg 25-30m hoog, die het plotsklaps kunnen begeven en omvallen.
Voor verdere informatie kunt u contact opnemen met boswachter Karel Leeftink op 0610943647 of zeelandzuid@staatsbosbeheer.nl
