In de podcastserie Groene Oren vertellen planten, bomen en dieren zélf hun verhaal: wie zijn ze, hoe ziet hun dagelijks leven er uit en hoe is het om vanuit hun perspectief de wereld te ervaren? Luister naar het verhaal van haring Maike: "Weet je wat er gebeurt als ik in zoet water terechtkom? Dan ontplof ik Chris, dan ontplof ik! Osmose. Bam. Niets meer van over."
Haring, veel mensen kennen ‘m vooral van een wit rechthoekig kartonnen bordje met een prikkertje erin, met of zonder een zuurtje. Haring wordt al eeuwen bevist en gegeten door de Hollanders. Lang was overbevissing dan ook het grootste probleem voor de haring. Dankzij strenge Europese vangstbeperkingen heeft hij zich redelijk kunnen herstellen. Maar visserij is niet het enige waar het wringt tussen het lot van de haring en de mens.
Voor de haring is het lastig dat wij als mensen met afsluitingen de scheiding tussen zoet en zout water zo ‘hard’ gemaakt hebben, en zo hun leefgebied hebben verkleind. Als we duurzaam willen samenleven op deze overvolle planeet moeten we ervoor zorgen dat we de gevolgen van deze afsluitingen een beetje ongedaan maken. Daarom werken we samen met andere partijen als Rijkswaterstaat om ecosystemen groter en robuuster te maken. Die aanpak van de grote wateren, zoals het op een kier zetten van de Haringvlietsluizen en het terugbrengen van de getijdewerking in de Grevelingen, leidt tot meer soortenrijkdom.
Zulke maatregelen zijn niet specifiek gericht op de haring, maar ze creëren wel de omstandigheden die ook goed voor hem zijn. En van een gezonder onderwaterleven profiteren ook weer veel vogels. Vooral visdiefjes en aalscholvers houden – net als Hollanders – echt van haring.